کبوتر حرم

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا مرتضی

سلام با دلی پر از غم دوری از شما که امروز پرواز کرد همچون کبوتر حرم.

آقا جان سلام.

از زمانی که برای اولین بار برای شما قلم به دست گرفتم مدتی می گذرد.

راستش از همان ابتدا روز شماری می کردم که پستی بگذارم با عنوان "ممنونم باز قسمتم کردی..." که فکر می کنم امروز زمان این کار است.

این وبلاگ متعلق به شما و تمام عاشقان شماست. از این وبلاگ کبوتران زیادی به سوی آسمان حرم شما پرواز کرده اند که این باعث افتخار من است. بعضی از آن ها مسیر حرم را پیموده اند و بعضی از آن ها هنوز در راه اند.

خیلی دوست داشتم و البته دوست دارم که به زیارت شما بیایم آقا. سال پیش در همین زمان ها بود که به حرم شما مشرف شدم اما نمی دانم بار دیگر در چه زمانی در حرم شما در مقابل گنبد طلا به شما سلام می گویم.

افراد زیادی از این وبلاگ بازیدید کردند و برای زیارت شما التماس دعا خواستند. برایشان با تمام وجود دعا می کنم.

اما درباره ی پستی که می خواستم بنویسم باید بگویم که عنوان آن را تغییر دادم به: "می دونم لایق نبودم تو نمودی کرم..."

بله شاید در سال های پیش فقط همان چند روزی که به حرم شما می آمدم به یاد شما بودم اما امسال توفیق آن را داشتم که به مدت چند ماه به یاد شما باشم برای شما بنویسم و به شما خدمت کنم.

خوش حالم که توانستم معارف زیادی درباره زندگی شما یاد بگیرم و به دیگر عاشقانتان نیز بیاموزم.

و حالا شعری را می نویسم که سال پیش در روز زیارتی مخصوص در حرم شما شنیدم و تا این لحظه با خود زمزمه می کنم:

اگر من توانستم خادم شما در این وبلاگ باشم فقط به خاطر این است که شما لیاقت این کار را به من دادید.

آرزو می کنم لحظه ای بیاید که در هوای حرم شما نفس بکشم.

حرف های زیادی برای درد  و دل با شما دارم اما حروف توان نوشتن آن را ندارند.

انشاءالله زیارت حرم شما قسمت همه ی دوستداران شما بشود.

برای دیدن حرم شما لحظه شماری می کنم... .